Axos ve Aileler

[Voula Milos]

Geçmiş

Yıl 1943. Yunanistan Nazi tehdidi altında kalınca üç komşu aile; Mavrakisler, Leandroslar ve Miloslar birlikte köyü terk edip kaçak olarak İngiltere'ye göçerler. Soyları aslen Axos köyüne dayanan aileler Londra'ya yerleşir ve savaş bittikten sonra da çocuklarının geleceği için burada kalma kararı alırlar. Önceleri Göçmen mahallesinde, küçük bir apartmanda birlikte yaşarlar. Ardından yasal olarak İngiliz vatandaşlığı aldıkları sırada -ki savaşın üzerine pek zor olmamıştır- Palmers Green'e taşınırlar. Üç ailenin en büyük erkekleri Canstantinos Mavrakis, Giorgos Milos ve Nikos Leandros elbirliğiyle bir taverna açtıkları sırada henüz fazla geniş olmayan aileler hala bir apartman dairesinde birlikte yaşamaktadırlar. Günümüzde de ailelerin önemli geçim kaynaklarında olan Taverna Kismet 1947'den bu yana yalnız Palmers Green sakinleri tarafından değil, tüm Londra'da bilinen ve sevilen bir yerdir.

Kismet.

Ailelerin en önemli özelliklerinden biri de aralarında yaptıkları evliliklerdir. Evvelden beri birbirlerine kız alıp vermişliği olan aileler bakımından bu hem bir güven sağlar hem de tüm gelirlerin ortak yürütülmesine katkıda bulunur. Bu geleneği köylerinden bu yana devam ettiren üç aile 1960'ların ortalarına gelindiği zaman epey kalabalıklaşmış vaziyettedir. Bunun üzerine yaşça diğerlerinden büyük olan Giorgos Milos'un önerisiyle Palmers Green'e yeni bir ev inşaasına başlarlar. Planı bakımından özel olan ve dört bölümden oluşan bu yer şuanda da ailelerin yaşadığı apartmandır. Yalnız üç aile de yaşadıkları yer için apartman adını kullanmazlar, buraya Axos adını vermişlerdir. Yani "Axos'un merdivenlerini silme sırası sende.", "Axos'ta görüşürüz." tarzı konuşmalar gündelik hayatın parçasıdır. Dört cephesi olan Axos'un ortasında bir avlu bulunur. Avludan sadece gökyüzü gözükür.

Bugün

Leandroslar, Mavrakisler ve Miloslar evlilikler sonucu artık kalabalıklaşan ve bol gürültülü Axos'ta hep beraber yaşamaya devam ediyorlar. Ailedeki kökten büyü soyu taşıyan tek kan Mavrakisler. Diğer iki aileyle yapılan evlilikler sonucu artık kendileri de soylarını tam olarak söyleyemiyorlar. Zaten bu onlar için önemli değil. Büyücü ya da cadı doğan çocukların Mavrakis kanı taşıdığı tescilleniyor sadece.

Axos'un önünden geçerken çok çeşitli manzaralarla karşılaşılması mümkün. Pencereden fırlayan bir terlik ya da kapıdan çıplak fırlayan bir çocuk gibi. İç avluysa geceleri renkli ampullerle aydınlatılır ve aileler burada içip eğlenirler. Axos'un pencereleri mütemadiyen dolu olur ve içeriden yükselen sesler Yunan müziği ya da Yunanca bağırıp çağrışmalardan ibarettir. Üç aile de tipik Akdenizliler gibi sıcakkanlı, yemeğe düşkün, misafir delisi, uzo hastası ve gamsız insanlardan oluşur. 1980'lerin ortasında Agapios Mavrakis ve Lambros Milos'un ortaklaşa açtığı zeytinyağı, şarap, peynir ve sabun satan küçük dükkana sonradan Fotis Leandros'un da ortak olmasıyla dükkan Kismet'in yanına taşınmıştır ve hala faliyetini sürdürmektedir. Ailenin gençleri sırayla dükkanın başında dururlar.